- wierzchowiec
- wierzchowiec {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mż III, lm D. wierzchowiecwców {{/stl_8}}{{stl_7}}'koń przeznaczony, nadający się do jazdy wierzchem': {{/stl_7}}{{stl_10}}Osiodłać wierzchowca. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wierzchowiec
Look at other dictionaries:
wierzchowiec — m II, DB. wierzchowiecwca; lm M. wierzchowiecwce, D. wierzchowiecwców «koń pod siodło, do jazdy wierzchem, zwykle rasy szlachetnej» Pełnokrwisty, osiodłany wierzchowiec. Wierzchowiec półkrwi. Ujeżdżać wierzchowca … Słownik języka polskiego
wierzch — 1. Chodzić pod wierzchem «o zwierzęciu, które jest przeznaczone do jeżdżenia na nim»: Dorodny koń. Kiedyś nawet pod wierzchem chodził. W. Myśliwski, Sad. 2. Coś wyszło, wypłynęło itp. na wierzch «coś stało się jawne»: (...) prawda, kiedy wychodzi … Słownik frazeologiczny
pełnokrwisty — pełnokrwistyiści «o koniu: będący czystej rasy» Pełnokrwisty rumak, wierzchowiec. przen. «pełen wyrazu, temperamentu; wyrazisty, żywy, niepapierowy» Pełnokrwiste postacie dramatu, sztuki … Słownik języka polskiego
przytłoczyć — dk VIb, przytłoczyćczę, przytłoczyćczysz, przytłoczyćtłocz, przytłoczyćczył, przytłoczyćczony przytłaczać ndk I, przytłoczyćam, przytłoczyćasz, przytłoczyćają, przytłoczyćaj, przytłoczyćał, przytłoczyćany «przygnieść, przycisnąć; przywalić»… … Słownik języka polskiego
wierzch — m III, D. u; lm M. y 1. «górna lub zewnętrzna część, warstwa, powierzchnia czegoś, górny brzeg czegoś (w przeciwieństwie do dolnej lub wewnętrznej części, warstwy, powierzchni, dolnego brzegu)» Wierzch dłoni, stopy. Wierzch tkaniny, futra, buta.… … Słownik języka polskiego
zwrotny — zwrotnyni, zwrotnyniejszy 1. «dotyczący zwrotu, zmiany kierunku (na wsteczny)» Ruchy zwrotne. Zawór zwrotny. ∆ cyber. Sprzężenie zwrotne «uzależnienie działania na pewne zjawisko od zmian zachodzących w tym zjawisku (oddziaływanie skutku na… … Słownik języka polskiego
